The Move
At last moving day has arrived.
From today, another house, indeed more spacious and airy
drenched in nonnegotiable sunlight, will accommodate me
and all the things the movers are struggling to carry.
Chairs of foldaway use
beds and tables of limited compliance
home appliances overused by inactivity
plants and paintings of inaccessible availability.
The only thing I must do is pack
all of my glass dreams
and my expensive crystal doubts.
Don’t get me wrong
they’re all fake, only cheap imitations
but made to look so believable.
This is often the case with paintings
of great and prominent artists
like Van Gogh and Picasso for example.
And so, I place things carefully in large cardboard boxes
along with other fragile items,
after wrapping them one by one
in many layers of protective bubble wrap,
not because it would be a great loss if they were to break during the move.
After all, they’re only fakes.
But still.
If they break without smashing into thousands of little pieces
like authentic crystal
their believable deceit will be revealed.
This is the reason for a move
of concealed expectations.
To a house more spacious and airy
drenched in the most unbelievable sunlight.
Μετακόμιση
Επιτέλους έφτασε η μέρα της μετακόμισης.
Άλλο σπίτι, σαφώς πιο ευρύχωρο, πιο ευάερο
και αδιαπραγμάτευτα πιο ευήλιο θα στεγάσει από σήμερα μαζί με μένα
κι όλα αυτά που οι εργάτες πασχίζουν με κόπο να κουβαλήσουν.
Καρέκλες πτυσσόμενης χρήσης,
κρεββάτια και τραπέζια περιορισμένης συγκατάβασης
ηλεκτρικές συσκευές αμεταχείριστης φθοράς,
γλάστρες και πίνακες αδιεξόδου διαθέσεως.
Σε μένα έμειναν μόνο να μεταφέρω,
ολα τα γυαλικά μου όνειρα
και τις πανάκριβες κρυσταλλένιες αμφισβητήσεις μου.
Μην φανταστείτε
Ψεύτικες και φτηνές απομιμήσεις είναι όλα τους
αλλά τόσο μα τόσο αληθοφανή.
Όπως συχνά συμβαίνει και με τους πίνακες
μεγάλων κι επιφανών ζωγράφων.
Του Van Gogh και του Picasso για παράδειγμα.
Τα τοποθετώ λοιπόν προσεκτικά σε μεγάλα χαρτόκουτα
μαζί με άλλα εύθραυστα αντικείμενα
αφού πρώτα τα τυλίξω επιμελώς ένα ένα
με πολλές στρώσεις προστατευτικού χαρτιού.
Όχι πως αν σπάσουν, κατά τη μεταφορά, η ζημιά θα είναι μεγάλη,
αφού άλλωστε για ψεύτικες απομιμήσεις πρόκειται.
Αλλά να.
Γιατί σπάζοντας χωρίς να διαλυθούν σε χιλιάδες μικρά κομματάκια
όπως συμβαίνει με τα ακριβά κρύσταλλα
αποκαλυφθεί η αληθοφανή ψευτιά τους.
Και θα ‘ναι γι’ αυτό αιτία, μια μετακόμιση
συγκαλυμμένης προσδοκίας.
Σε σπίτι πιο ευρύχωρο, πιο ευάερο
Και αληθοφανέστατα πιο ευήλιο.
Trojan
Palm trees take flight
on the avenue’s center strip.
Nearby, horses of wild power
a force of one hundred and two hundred,
under polished hoods
and on leather-covered legs.
They drag defeated Hectors behind them.
Nowadays, from flower-potted balconies
come the lamentations
of the Andromaches and the Hecubas.
The walls have not been breached, they collapsed on their own.
Trojan Horses cross freely back and forth
on two or three axles
displaying adverts for liquor and cigarettes
on their sides.
From time to time, some Laocoöns
roam the streets shouting
“beware of Greeks…” but before they can finish
they are taken away
and deemed unhinged.
But you, fearful of Poseidon’s snakes,
emerge at night like a shadow
you walk past the drunk, sleeping soldiers
and write on walls in black paint
so they’ll see it when they wake
“Troy has fallen.”
Τρωικός
Στους δρόμους οι νησίδες
απογειώνουν φοίνικες.
Δίπλα τους άλογα άγριων ροπών
εκατό και διακόσια
κάτω από γυαλιστερά καπό
και δερμάτινα σκέλια.
Πίσω τους σέρνουν Έκτορες.
Από τα μπαλκόνια με τις ζαρντινιέρες
μοιρολογούν τώρα
οι Ανδρομάχες και οι Έκάβες.
Τα τείχη δεν τα ρίξανε, πέσανε μόνα τους.
Οι Δούρειοι Ίπποι πηγαινοέρχονται ανενόχλητοι
πάνω σε δυο ή τρεις άξονες,
κουβαλώντας διαφημίσεις ποτών και τσιγάρων
στα πλευρά τους.
Κάποιοι Λαοκόοντες από καιρό σε καιρό,
βγαίνουν στους δρόμους φωνάζοντας
«φοβού τους Δαναούς και…» πριν προλάβουν
να τελειώσουν τα λόγια τους έρχονται και τους μαζεύουν,
τους βαφτίζουν τρελούς.
Κι εσύ φοβούμενος του Ποσειδώνα τα φίδια
βγαίνεις τις νύχτες σαν σκιά
περνάς ανάμεσα από μεθυσμένους στρατιώτες που κοιμούνται
και με μαύρη μπογιά γράφεις στους τοίχους
για να το δουν όταν ξυπνήσουν.
«Η Τροία έπεσε.»
Intentional drowning
On the walls of his room
he had painted fish of all kinds.
Jellyfish, rays and sea turtles
swimming along carefree.
Seaweed on the floor, sea sponges, sunken ships
and barrels of pirate treasure.
High up on the ceiling, the sun
filtered through the water and scattered
dappled light into shadowy corners.
Undeniably he had great talent.
Even the lifeguards said so
when they found him the next morning.
Drowned in his bed,
covered with a sheet and blanket.
His clothes bone dry.
Only the sea
dripped from his hair,
luminous with salty crystals.
Εκούσιος πνιγμός
Στους τοίχους του δωματίου του
είχε ζωγραφίσει ψάρια όλων των ειδών
μέδουσες, σελάχια και χελώνες θαλάσσιες
να κολυμπούν αμέριμνα.
Στο πάτωμα, φύκια, σφουγγάρια, ναυάγια πλοίων
και πιθάρια με θησαυρούς πειρατικούς.
Τέλος στο ταβάνι ψηλά το φως του ήλιου
Να παιχνιδίζει με το νερό και να διαθλάται
Φωτίζοντας θαμπά κάθε γωνιά του.
Ειχε αναμφισβήτητα μεγάλο ταλέντο.
Σ’ αυτό συμφώνησαν και οι ναυαγοσώστες
που τον βρήκαν το άλλο πρωί.
Πνιγμένο στο κρεβάτι του,
σκεπασμένο με σεντόνι και πάπλωμα.
Τα ρουχα του ολόστεγνα.
Από τα μαλλιά του μοναχά
έσταζε θάλασσα
κι άσπριζε πάνω τους αλάτι.
ARGYRIS STAVROPOULOS, a poet from Sparta, Greece has published three books of poetry: Encounters –Haiku (LogoTypos 2010); Self-Exiled Within (24Grammata 2018), awarded the Polydouri Poetry Prize; The Sea’s Remorse (24Grammata 2020).
GIGI PAPOULIAS is a Greek-American writer and translator based in Athens. She completed academic work at Boston College and the University of Athens with a focus on Modern Greek Studies. Her fiction has appeared in Toasted Cheese, Dream Journal, Literally Stories and others. Her work has received support by the Fine Arts Work Center in Provincetown, MA and Princeton University’s Greek-English Literary Translation Workshop. Follow her on Twitter @GigiAthens
ERIN WILLIAMS is a Black artist and creative who specializes in drawing, abstract acrylics, and printmaking. She is pursuing an MFA in Illustration and Visual Culture program at Washington University in St. Louis. Her work has been featured in various newsletters and sites, and is showcased in several galleries online and in person across the country including the U.S. Botanic Garden and the Birmingham Botanical Gardens. From 2018-2021, she produced the podcast “In Which I Talk To Artists,” where she interviewed women artists about their work and inspiration.
