What a shame I couldn’t buy somebody’s dress
in the second-hand shop.
It was red with white spots.
I yanked it out of a bag,
other dresses in its way,
other dresses clutching onto it.
I barely managed to rip the dress out
as if it were the bag’s heart.
(A new blade is always so sharp)
It was insufferably bright.
It looked as if a meadow queen or goddess
had worn it before.
I didn’t try it on.
(I can’t stop rubbing my left wrist)
I couldn’t take it home.
I left it there.
Like the dead lying upon a heap of rags.
[გულსატკენია, ვერ ვიყიდე ვიღაცის კაბა _]
გულსატკენია, ვერ ვიყიდე ვიღაცის კაბა _
მეორადი ტანსაცმელის მაღაზიაში რომელიც ვნახე.
წითელი იყო, თეთრი კოპლებით.
დიდი ფუთიდან ამოვათრიე.
არ უშვებდნენ სხვა კაბები,
ეჭიდებოდნენ,
ძლივძლივობით ამოვგლიჯე გულივით ფუთას.
(როგორ ბასრია ახალთახალი სამართებელი)
ცნობიერების დაკარგვამდის ნათელი იყო.
მინდვრის დედოფლის ნახმარს ჰგავდა,
ქალღმერთის ნაქონს.
ვერ მოვიზომე.
(მარცხენა მაჯას გულმოდგინედ ვისრეს და ვისრეს)
ვერც წამოვიღე ვერაფრით სახლში.
იქვე მივფინე.
სხვა ძონძებზე გადავასვენე.
